Αποτυχία – Πώς οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τον έφηβο να διαχειριστεί την αποτυχία

Γράφει στο efiveia.gr  η Σύμβουλος Προσωπικής Ανάπτυξης (Life Coach) και Σταδιοδρομίας- Εκπαιδευτικός Μαρία Χαριτοπούλου

Η αποτυχία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Υπάρχουν φορές που δεν θα επιτύχουμε τον στόχο μας και θα χρειαστεί να τον επαναπροσδιορίσουμε και φορές που τα πράγματα θα πάρουν τελείως διαφορετική πορεία από αυτή που θέλαμε.

Έτσι, λοιπόν, και ο έφηβος κατά την διάρκεια της σχολικής ζωής ίσως έρθει αντιμέτωπος με την αποτυχία στις επιδόσεις του στα μαθήματα, στα διαγωνίσματα ή στις δραστηριότητες που τον ενδιαφέρουν.

Οι γονείς παίζουν σημαντικό ρόλο στο πως ο έφηβος θα διαχειριστεί την αποτυχία τόσο με την στάση τους απέναντι στις δικές τους αποτυχίες όσο και στον τρόπο που στέκονται απέναντι στην αποτυχία του εφήβου.

Παρακάτω θα δούμε πως ο γονιός μπορεί να βοηθήσει τον έφηβο να διαχειριστεί την αποτυχία.

• Ο γονιός ως πρότυπο. Ο τρόπος που οι γονείς στέκονται απέναντι στην αποτυχία επηρεάζει και την στάση που θα υιοθετήσει ο έφηβος. Αν ο γονιός θεωρεί ότι η αποτυχία είναι  μέρος της ζωής και αποτελεί κίνητρο για τον ίδιο να βελτιωθεί και  να προσπαθήσει περισσότερο, τότε ο έφηβος θα αποκτήσει μια θετική στάση απέναντι στο ενδεχόμενο αποτυχίας.
• Ενσυναίσθηση. Είναι σημαντικό ο γονιός μην κρίνει την αποτυχία του εφήβου αλλά να σεβαστεί και να κατανοήσει τα συναισθήματα του νέου και να σταθεί δίπλα και όχι απέναντι στον έφηβο.
• Συζήτηση. Μια ειλικρινή συζήτηση με το παιδί είναι πολύ σημαντική. Η συζήτηση είναι καλό να έχει ως κύριο άξονα την άνευ όρων αγάπη. Τονίζουμε πως η αγάπη μας είναι αδιαπραγμάτευτη, πέρα από οποιαδήποτε επιτυχία ή αποτυχία. Είναι καλό μέσα από την συζήτηση να διαφαίνεται ότι η αποτυχία είναι ευκαιρία για αυτογνωσία και ενδοσκόπηση καθώς δίνεται η δυνατότητα στο μαθητή να δει τι θα μπορούσε να βελτιώσει ώστε να επιτύχει τον στόχο του. Όπως επίσης ότι η αποτυχία αποτελεί κίνητρο για να επιτύχουμε καθώς μας κινητοποιεί  να γίνουμε καλύτεροι και να προσπαθήσουμε με περισσότερο πάθος και αφοσίωση.
• Μοίρασμα εμπειριών. Ο γονιός μπορεί να μοιραστεί με τον έφηβο στιγμές της ζωής του που ο ίδιος είχε αποτύχει, τα συναισθήματα που ένιωθε, τους τρόπους που τον βοήθησαν να διαχειριστεί αποτελεσματικά την εμπειρία, όπως και  γεγονότα/ καταστάσεις που ενώ θεωρήθηκαν αποτυχίες στην πορεία αποδείχθηκε πως ήταν προς όφελος του.  Έτσι ο έφηβος θα καταλάβει ότι η αποτυχία είναι αποδεκτή, θα αισθανθεί  ότι ο γονιός τον καταλαβαίνει, μιας και είχε και εκείνος παρόμοιες εμπειρίες, και τον στηρίζει.
• Εστίαση στα επιτεύγματα. Η αποτυχία μπορεί να δημιουργήσει συναισθήματα απογοήτευσης και παραίτησης στον έφηβο καθώς και χαμηλή αυτοεκτίμηση. Η υπενθύμιση όλων αυτών των πραγμάτων που έχει καταφέρει στην ζωή του θα συμβάλλουν στην αναπτέρωση του ηθικού του και στην ενίσχυση της αυτοεκτίμησης του.
• Επαναπροσδιορισμός στόχου. Ο γονιός μπορεί να στηρίξει τον έφηβο στον επαναπροσδιορισμό του στόχου, να εντοπίσει τι έκανε λάθος στον προγραμματισμό και την προετοιμασία του, ποια είναι τα συναισθήματά και οι σκέψεις  που τον εμποδίζουν στην πραγματοποίηση του στόχου, που χρειάζεται να δώσει περισσότερη έμφαση και τι να προσέξει την επόμενη φορά. Επίσης, ο γονιός μπορεί να τον στηρίξει στην εύρεση εναλλακτικών  ώστε σε ενδεχόμενη αποτυχία να μην έχει ο έφηβος την αίσθηση πως είναι ξεκρέμαστος αλλά ότι έχει προνοήσει και έχει και άλλες επιλογές.

Ο ρόλος των γονιών είναι σημαντικός στο τρόπο διαχείρισης μιας  αποτυχίας. Οι γονείς χρειάζεται να υπενθυμίζουν  στον έφηβο ότι η αποτυχία είναι μέρος της ζωής, ότι η αξία του δεν εξαρτάται από τις επιτυχίες και τα επιτεύγματά του και ότι μπορεί να αξιοποιήσει την αποτυχία προς όφελος του μιας και αποτελεί ευκαιρία μάθησης και  κίνητρο για δράση.

Πηγή:efiveia.gr